غلامرضا بنی اسدی
یادِ شهدا فقط در ذکر نام شان نیست. آنچه در کلام معیار رهبر انقلاب، در ترازِ شهادت ، تعریف می شود
غلامرضا بنی اسدی
پسرم داشت به سفر می رفت. مقصدش هم مشخص بود و هم امن. وسیله سفر هم امن ترین وسایل بود؛ قطار. تنها هم نبود، با جمعی از دانشجویان ممتاز شاهد و ایثارگر راهی شمال بود اما من حس کسی را داشتم که جانش می رود
محمدرضا شهیدی
کارگر فقط دست سازنده کشور نیست. دست مدافع وطن هم هست چنانکه پیش از این بود. وقتی جنگ بر این دیار تحمیل شد.
غلامرضا بنی اسدی
مرد می خواهد که از « نام» بگذرد. آن هم در دنیای امروز که دنیای نام است و از قضا« نان» هم با نام ، گره خورده است!
غلامرضا بنی اسدی
در گذر از خیابان، پسرم، امیر حسین، نگاهم را به تماشای یک تابلو می خواند؛ بابا نگاه کن این نقاشی را! نگاه می کنم، نگاه می کنم و در خود می شکنم
اسدا... درویش امیری، استاندار زنجان
به نام خالق همه زیبایی ها و آفریننده همه موجودات
پوریا بهرادکیان_ اسفند ماه بود که اهالی رسانه برای پوشش اخبار اردوهای راهیان نور، بار سفر بستند و راهی مناطق غربی و جنوبی کشور شدند، در این میان شلمچه به عنوان محور مختصات عاشقی رزمندگان سال های حماسه و جهاد یکی از محبوب ترین و خاطره انگیز ترین پایگاه هایی به شمار می رود که هر ساله در ایام نوروز پذیرای قدم های خالص و مخلص جوانانی است که می آیند تا ضمن تجدید میثاق با آرمان های شهدا، به بخشی ازگنجینه دفاع مقدس که همانا دستاورد ها و خاطرات شهدا و ایثارگران معزز کشورمان است، دست پیدا کنند.
سال نو شده است اما در همین روز های نو برخی از مردم از حرف های کهنه می گفتند که غصه آدمی را چند برابر می کرد.
حیات: ایثار اجتماعی همیشه معجزه آفرین بوده است، همچنانکه در سال های دفاع مقدس شاهدش بودیم...
محمد رضا شهیدی_قهرمانانِ مان را نمی شناسیم. بله، نمی شناسیم. عوضش تا دلتان بخواهد قهرمانانِ بدلی غرب را می شناسیم و بچه های ما از ما هم بیشتر می شناسند و گاه چنان به وادی افراط می افتند که در بازی های کودکانه شان، قهرمانان خیالی غرب را تواناتر از قهرمانان واقعی تاریخ خود ما می دانند. تعجب نکنید، دیدم که می گویم. من روزنامه نگارم و به همه چیز دقت می کنم. با دقت هم می شنوم.