شهید «سعید فنایی» در وصیت‌نامه خود نوشته است: همیشه در ذهنم این سوال بود که چرا جهاد از همه اعمال افضل‌تر و گرامی‌تر است. از بزرگی شنیدم، چون انسان بزرگ‌ترین دل‌بستگی‌ها و وابستگی‌های خود را داوطلبانه کنار می‌گذارد تا این‌که دیگران بتوانند با وابستگی‌ها و دل‌بستگی‌های خود زندگی کنند؛ این است که ارزش است.
آن وقت که سیاهی شب در همه جا سایه گسترده و دیدگان اغیار کم کم بر روی هم قرار می‌گیرد و خواب همه را می‌رباید، دیدگانم بیدار است. بی اختیار دلم می‌لرزد. بله او هم بیدار است و صدای مرا می‌شنود. چرا با هم حرف نزنیم؟ او خالق من است. خدای من است. امید و تکیه گاه من است.
حیات: برخی حرکت های خودجوش و مردمی حرف ها، پیام ها ودرس های فراوانی دارد که تفکر و تامل در هر یک از ان‌ها می‌تواند تاثیر مثبت زیادی بر رفتارهای عملی ما بگذارد، برپایی موکب بر سر راه زائران کربلا و اربعین، از ان جمله است که جز پایگاه های ایثار و ازخودگذشتگی نمی توان نامی بر ان ها گذاشت.
در وصیت‌نامه شهید ابوطالبی آمده است: «اگر کشور‌های مسلمان عرب صدور نفت خود را به آمریکا قطع می‌کردند، آمریکا و اسرائیل با چه سوختی جنوب لبنان را بمباران می‌کرد؟ اگر مسلمان‌ها با هم متحد شوند هیچ قدرتی نمی‌تواند آن‌ها را شکست دهد.»
حیات: طی امروز و فردا باید مردم مردم چهار شهر حمیدیه، سوسنگرد، هویزه و بستان باید از شهرهای خود خارج شوند که خانواده های ایثارگران هم از این قاعده مستثنی نیستند.