شهید علی اکبر فاطمی زاده، فرزند باقر در 1 فروردین سال 1344، در خانواده ای مومن و انقلابی در شهر اهواز متولد شد. وی دانش آموزی 17 ساله بود، که به جبهه ی حق شتافت و 29 اردیبهشت سال 61، در درگیری مستقیم با دشمن در کوشک به شهادت رسید.
شهید محمد تقی کوهستانی، فرزند محمد در 5 مهر 1341، در روستای باغلان ارلان شهرستان مرند در استان آذربایجان شرقی به دنیا آمد، تا پایان سال سوم راهنمایی تحصیلاتش را ادامه داد و پس از آن در کنار پدر به شغل جوشکاری پرداخت. وی در جریانات انقلاب در صف اول راهپیمایی ها و تظاهرات ها قرار گرفت و پس از پیروزی انقلاب با تشکیل انجمن های اسلامی و هسته های مقاومت در هسته مقاومت مسجد رفیع آباد مرند ثبت نام کرد و مشغول فعالیت شد. شهید محمد تقی با شروع جنگ تحمیلی در آذر سال 59، پس از گرفتن دفترچه خدمت، برای گذراندن دوره ی آموزشی نظامی به پادگان ژاندارمری تهران رفت و پس از آن برای ادامه خدمت به بانه اعزام شد. آن زمان در گیری ها در بانه شدت گرفته بود و هر روز ضد انقلاب، مردم بی گناهی را به خاک و خون می کشیدند. شهیدکوهستانی در دوران خدمتش مصمم و با علاقه به مبارزه با ضد انقلاب پرداخت و سرانجام در 27 اردیبهشت سال 62، در منطقه بانه در درگیری شدید با کومله ها و دموکرات ها به شهادت رسید.
شهید ابراهیم خلیل عبادی قره کوره، فرزند عبادالله در 20 خرداد سال 1344، در خانواده ای مذهبی در بستان آباد آذربایجان شرقی به دنیا آمد. وی از دوران کودکی در کنار پدربزرگ خود شیخ مهدی اخلاقی، درس های زیادی درباره‌ی دین مبین اسلام آموخت. شهید عبادی فردی مودب، آراسته، مسئولیت پذیر، مهربان، متواضع، شجاع، در کارها منظم و همیشه در کمک به دیگران پیشقدم بود. وی به دلیل علاقه به ورزش کشتی و وزنه برداری در این رشته ها فعالیت می کرد و در هر فرصتی که پیش می‌آمد به مطالعه می پرداخت.
پاسدار شهید مجید ثابت، فرزند غلامرضا در 25 مهر سال 1339، در خانواده ای ساده و مذهبی در کرمانشاه متولد شد. وی در سن 7 سالگی به تهران آمد و همزمان با اینکه درسش را می خواند در اداره زندگی به پدر هم کمک می‌کرد. شهید ثابت در جریانات انقلاب با برادران دینی خود به مبارزه علیه رژیم منحوس سلطنتی پرداخت و با آغاز جنگ نیز به همراه همرزمانش به غرب کشور برای مبارزه با مزدوران بعثی رفت. وی در مدت مبارزه با عناصر ضد انقلاب داخلی و خارجی همیشه آرزوی شهادت داشت و هربار که از جبهه سالم بر می گشت، می‌گفت من لایق شهادت نبودم. مجید ثابت، فردی شجاع، با تقوا، رازدار، پرهیزکار و فعال بود و سعی می کرد در رفتار شبیه دایی شهیدش آیت الله شعبانی باشد. وی سرانجام در 21 اردیبهشت 1361، در خرمشهر بر اثر اصابت ترکش خمپاره به مقام والای شهادت نائل آمد.
شهید محمود احتشامی فرزند مرتضی، در 22 دی ماه 1339، در منطقه شمیران تهران در خانواده ای مذهبی متولد شد. وی دبیرستان را تا سال چهارم ادامه داد، اما موفق به اخذ مدرک دیپلم نشد و با شروع تظاهرات های مردمی علیه رژیم پهلوی مانند دیگر برادران دینی خود در این تظاهرات و راهپیمائی ها حضوری فعال داشت و همچنین نوارها و رساله های امام را پخش می کرد. وی با پیروزی انقلاب فعالیت های خود را در مساجد ادامه داد و در سال 58 به عضویت سپاه در آمد و با شروع جنگ تحمیلی نیز از طرف سپاه پاسداران به جبهه اعزام شد. شهید احتشامی سرانجام در 20 اردیبهشت سال 61، بر اثر ترکش خمپاره در درگیری مستقیم با دشمن در جبهه شلمچه به مقام والای شهادت نائل آمد.
شهید رضا قلی وفایی اقدم در 5 تیر سال 1335، در شهرستان مراغه استان آذربایجان شرقی در خانواده ای مذهبی به دنیا آمد. وی نقش موثری در راه اندازی تظاهرات و راهپیمایی ها در دوران قبل از انقلاب داشت و بعنوان دبیری فعال و مبارز بارها مورد هجوم مامورین ساواک در شهر تبریز و مراغه قرار گرفت. شهید وفایی پس از پیروزی انقلاب به عضویت هیات شورای فرماندهی تشکیل سپاه پاسداران مراغه درآمد و در سال 59، با شایستگی که داشت فرماندهی عملیات و اطلاعات سپاه مراغه را بر عهده گرفت
اگر این بدن های ما ساخته شده است که بمیرد پس چه بهتر که در راه خدا باشد پروردگارا به آبروی محمد وآلش قسمت می دهم، که اگرما لیاقت شهید شدن را داریم و می‌توانیم به لقاء الله بپیوندیم پس هر چه سریعتر این آرزوی ما را بر اورده بگردان و خدایا از تو می‌خواهم که مرا به راه راست (الله) هدایت نمایی.
خدایــا، تو را شکر که به من لیاقت قدم نهادن در راهت را دادی. من از روزی که دریافتم که با تمام وجودم باید انسانی باشم مطیع امر مولا، همیشه سعی کرده‌ام خدمتگزار اسلام عزیــز باشم به همین علت پس از اخذ دیپــلم، عازم حوزه علمیه قم شدم تا بهتر بتوانم به هدفم جامه عمل بپوشـانم.
شهید رحمت انصاری جوینی فرزند رضا، در 20 فروردین سال 1341 ، در خانواده ای متدین در تهران دیده به جهان گشود. رحمت از دوران کودکی، طفلی مهربان، خوش اخلاق و آرام بود. شهید انصاری از ابتدای تحصیل دانش آموزی با هوش و موفق بود و عشق و دلبستگی به اعتقادات مذهبی وی را بر آن داشت تا به فراگیری قرآن روی آورد و در عنفوان جوانی در جلسات درس و بحث و تفسیر قرآن شرکت کند. وی با علاقه ی فراوانی که به خاندان عصمت و طهارت داشت در ایام ماه محرم در برگزاری مراسم پر شکوه حسینی تلاش می‌کرد و در ماه مبارک رمضان علی رغم نرسیدن به سن بلوغ و تکلیف روزه‌اش را می گرفت. او اهل گناه و سخنان بیهوده نبود و علاوه بر خوش رویی و واقع بینی و خنده رویی از روحی بزرگ و اندیشه والایی برخوردار بود و در بین دوستان و آشنایان جایگاه خاصی داشت.
در این شرایط که ندای هل من ناصراً ینصرنی امام حسین (ع) از صحرای کربلا یاور می طلبد و ندای وارثش خمینی کبیر از جماران بلند است و در این زمانه که دشمن قصد سرکوب انقلاب مان را دارد و اسلام بزرگ در خطر قرار گرفته است، تکلیف مان چیست؟ وظیفه را چه می دانیم؟
«در پیشبرد انقلاب اسلامی کوشا باشید و تا جان در بدن دارید، مطیع فرمان امام عزیز باشید. روحانیت مبارز را تنها نگذارید، مساجد را خالی نکنید و ادامه دهنده اهداف راه شهداء باشید و بخاطر عمر چند روزه این دنیای فانی، از رفتن به جبهه‌های نور علیه ظلمت نهراسید زیرا که اگر هم در آنجا کشته شوید، خداوند در دنیای بعد از مرگ وعده بهشت داده است، آیا معامله‌ای از این سودمندتر را سراغ دارید.»
شهید صمد کرداری یامچی فرزند محمد رضا، در 1 مهرماه سال 42، در شهر مرند در استان آذربایجان شرقی به دنیا آمد. وی 19 ساله بود و یک فزرند دختر داشت که در 2 اردیبهشت سال 61، در فتح خرمشهر به شهادت رسید. پیکر این شهید بزرگوار در گلزار دیزج غریب در استان آذربایجان شرقی به خاک سپرده شد.