شهید ابراهیمی جوزدانی در بخشی از وصیت نامه خود می نویسد: اگر ما بتوانیم در جهاداکبر پیروز شویم خواهیم توانست در جهاداصغر که همان جنگ با دشمنان است پیروز گردیم.
شهید ابراهیم در بخشی از وصیت نامه خود می نویسد: زنده‌ماندن ما بخششى است و شهادت و مرگ ما هم لطف و مهر او است.
شهید ابراهیمی در بخشی از وصیت نامه خود خطاب به دانش آموزان و محصلان می نویسد: سعی کنید که برای خدا درس بخوانید و سعی کنید افراد شرور در شما رخنه ننمایند.
شهید احمدی در بخشی از وصیت نامه خود می نویسد: به این زندگى دنیوى دل نبندید؛ مرگ سراغ همه خواهد آمد و چه بهتر که انسان مرگش شهادت در راه خدا باشد.
شهید محمود اتحادی در وصیت‌نامه خود خطاب به پدر و مادرش می‌نویسد: در شهادت من ناراحت نشوید و صبر داشته باشید و استقامت کنید تا در روز رستاخیز پیش خدا رو سفید باشید و شکر کنید و بگو یید که خدایا! این قربانى ناچیز را هم از ما بپذیر.
شهید ابوالفضلی فینی می نویسد: خدایا مرا از سپاهیانت قرار ده، چرا که همانا تنها سپاه تو پیروز است، و مرا از حزب خود قرار ده که تنها حزب تو رستگار است و هم از دوستانت قرارم ده که بر دوستانت ترسی نیست و اندوهگین نمی شوند.
توجه به نماز اول وقت در صدر وصیت نامه فرمانده لشگر 17 علی ابن ابیطالب است.
مدافعین حرم، شهیدانی که خون خود را در راه امنیت و اقتدار ایران اسلامی فدا کردند تا ارزش های اسلامی همچون عفاف و حجاب در جامعه ظهور و بروز یابد و قوام بخش پایگاه خانواده به عنوان مهمترین رکن تشکیل دهنده جامعه باشد.
شهدای مدافع حرم که حماسه و ایثار و شهادت را واژه واژه با خون خود معنا بخشیدند، همان هایی که برای حفظ حرمت زنان و مردان ایرانی و دفاع از حریم حرم اهل بیت (علیهم السلام) از قامت رعنای خود سنگر استقامت بنا کردند، وقتی از آرمان خود برای حفظ حجاب و عفاف با زبانی ساده، روان و صمیمی سخن می گویند، خواندنی تر از هر یادداشتی خواهد بود.